Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Σκέψεις με αφορμή τη νέα ποινική περιπέτεια του Χρήστου Ριγανά για την καλλιέργεια ινδικής κάνναβης, τη θεραπευτική της σημασία, την αναπηρία και την προσωρινή κράτηση, υπό το φως του νέου Ν.περί ναρκωτικών και των πρώτων θετικών δειγμάτων εφαρμογής του

Έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε που (ξανα)διάβαζα στα μέσα –στους  "πρωταγωνιστές" του Θεοδωράκη και στα «Νέα»- για τη συνέντευξη του επί 25 χρόνια τότε χρήστη χασίς και οροθετικού Χρήστου Ριγανά, από την Κέρκυρα. Η περίπτωσή του μου είχε κινήσει έντονα το ενδιαφέρον, μια και ισχυριζόταν ότι είχε κατορθώσει, κάνοντας χρήση χασίς για θεραπευτικό σκοπό, να παραμείνει καλά στην υγεία του, παρότι έπασχε από AIDS. Παραδεχόταν ότι εξακολουθεί να καλλιεργεί, για να παραμείνει… ζωντανός. Ουδέποτε δέχθηκε να υποβληθεί σε αντιρετροϊκή φαρμακευτική αγωγή, αλλά, ορμώμενος και από off the record ιατρικές συμβουλές, κατανάλωνε μαγειρεμένη την ινδική κάνναβη, σε ποσότητα 10-15 γραμμάρια ημερησίως, και έτσι κατάφερνε να παραμείνει υγιής. «Διαλείμματα» στην καλή υγεία του αποτέλεσαν οι περίοδοι που κρατήθηκε στις φυλακές, λόγω των άθλιων συνθηκών που όλοι γνωρίζουμε ότι επικρατούν εκεί, για τις οποίες καταδικαζόμαστε συχνά πυκνά και από Ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα και φορείς.
Είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί του και προσωπικά, πολύ πρόσφατα, όταν ο ίδιος επικοινώνησε μαζί μου μετά την απόφαση που εξέδωσε σε υπόθεση που χειρίστηκα το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών, στις 28 Ιουνίου 2013, το οποίο δέχθηκε ότι ο πελάτης μου, που είχε παραδεχθεί ότι καλλιέργησε 69 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης και κατείχε και 54 γραμμάρια «φούντας», έπρεπε υποχρεωτικά να μείνει ατιμώρητος, σε εφαρμογή του νέου νόμου 4139/2013, διότι αφενός ήταν εξαρτημένος χρήστης, και αφετέρου η ποσότητα αυτή κρίθηκε ότι προοριζόταν για να καλύψει τις δικές του ανάγκες. Κατανάλωνε κι εκείνος, αντίστοιχα, μεγάλες ποσότητες ινδικής κάνναβης, ενώ ισχυριζόταν κι εκείνος, που είναι άτομο με αναπηρία και ισχυρούς μυοσκελετικούς πόνους, ότι το χασίς λειτουργούσε αναλγητικά και θεραπευτικά πάνω του. Παρότι δεν θα έπρεπε να είχε κρατηθεί, η Πολιτεία μας εκδήλωσε στην περίπτωσή του όλη της την σκληρότητα απέναντι στα άτομα με αναπηρία, αλλά και την παραγνώριση της λειτουργίας του θεσμού της προσωρινής κράτησης στις δημοκρατικές έννομες τάξεις, επιβάλλοντας το επαχθέστερο των μέτρων δικονομικού καταναγκασμού σε πρόσωπο με γνωστή διαμονή και αναπηρία, γεγονός που παραλίγο να του κοστίσει και την ίδια του τη ζωή. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ χώρος κράτησης στα πλαίσια του σωφρονιστικού συστήματος, που να πληροί τις προδιαγραφές και να μπορεί να «φιλοξενήσει» άτομο με αναπηρία, γεγονός για το οποίο εξέδωσε σχετικό πόρισμα και ο Συνήγορος του Πολίτη. Εκκρεμεί λοιπόν προσφυγή του κριθέντος πλέον υποχρεωτικά ως μη τιμωρητέου, η οποία κατατέθηκε πριν τη Δίκη του στο ΕΔΔΑ, ενώ μετά την αθώωση ζήτησε και αποζημίωση από το Ελληνικό Δημόσιο για την άδικη κράτησή του, διάρκειας 9 μηνών. Έχει πολλάκις κριθεί από το ΕΔΔΑ ότι τα κράτη δεν μπορούν για κανένα λόγο να θέσουν σε κράτηση πρόσωπα, σε χώρο που είναι ακατάλληλος και μη συμβατός με την κατάσταση της υγείας τους, πόσω δε μάλλον πριν τη Δίκη τους.
Τα ανακαλώ αυτά γιατί πληροφορούμαι ότι ο Ριγανάς συνελήφθη προχθές και κρατείται ξανά, είναι κατηγορούμενος για καλλιέργεια, και αυτός, μεγάλου αριθμού δενδρυλλίων (η κρίση πλέον δεν αφήνει περιθώρια στους βιοπαλαιστές εξαρτημένους χρήστες να αγοράσουν το «φάρμακό» τους) και, παρότι είναι έκδηλο ότι είναι εξαρτημένος χρήστης, θα περάσει από ανακριτή –συνεπώς, διώχθηκε ως μη τοξικομανής, με την έννοια του νόμου.
Η αποδεδειγμένη εξάρτησή του Ριγανά, όμως, δεν αφήνει πια περιθώρια για χαρακτηρισμό της πράξης του ως κακουργήματος, ενώ, παράλληλα, ούτε ως «υπότροπος» μπορεί να κριθεί ο τοξικομανής, κατ’ εφαρμογή του νέου Νόμου.
Καλείται, συνεπώς, ο εφαρμοστής του Δικαίου στην περίπτωση του Ριγανά, μεταξύ πολλών, να συνεκτιμήσει αύριο και τ’ ακόλουθα:
-ότι ο Ριγανάς είναι άτομο με αναπηρία, κι ότι, ακόμα κι αν είχε καταδικασθεί, θα δικαιούταν, ως άτομο που νοσεί από το σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας, να αποφυλακισθεί υφ’ όρον, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, δυνάμει του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα. Τυχόν απόφαση κράτησης ατόμου που δικαιούται να τεκμαίρεται αθώο και που θα αποφυλακιζόταν υποχρεωτικά ακόμα κι αν είχε βεβαιωθεί αμετάκλητα το άδικο της πράξης του κι ο καταλογισμός της σε ενοχή του, συνιστά διάκριση λόγω της ιδιότητάς του ως υποδίκου και δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Έτσι νομολόγησε πρόσφατα (προ τριών μηνών) και το ΕΔΔΑ στην Υπόθεση GÜLAY ÇETİN c. TURQUIE (Requête no 44084/10), όπου διαπίστωσε άνιση μεταχείριση μεταξύ υποδίκων και καταδίκων κρατουμένων και κατέληξε στην κατάγνωση παραβίασης και του άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων), σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης). Η απόφαση αυτή εκδόθηκε ενώ ήδη είχε κοινοποιηθεί στην Ελλάδα η προσφυγή κρατουμένου με αναπηρία (Χριστοδούλου κατά Ελλάδας), ο οποίος εκπροσωπείται ενώπιον του ΕΔΔΑ από τη γράφουσα. Στην προσφυγή αυτή μεταξύ άλλων παραπονέθηκε ακριβώς για την μη εφαρμογή του 110Α στους υποδίκους, κάτι που συνιστά διάκριση λόγω «άλλης κατάστασης», στην οποία εμπίπτει -πλέον βεβαιωμένα από το ΕΔΔΑ- και η υποδικία.
-Ότι δεν διαθέτει το Ελληνικό Σωφρονιστικό Σύστημα ούτε ένα χώρο κατάλληλο (με τις απαιτούμενες προδιαγραφές) για να φιλοξενήσει άτομο με αναπηρία, γεγονός που βεβαιώνει και σε έκθεσή του ο Συνήγορος του Πολίτη, ζητώντας από την Πολιτεία να δημιουργήσει έστω μια τέτοια μονάδα, αλλιώς να βρει εναλλακτικούς τρόπους να τιμωρεί τα άτομα με αναπηρία.
-Ότι οι –γνωστές πια τοις πάσι- συνθήκες κράτησης είναι εντελώς ακατάλληλες για άτομα με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, σε βαθμό που μπορεί να θεωρείται ΒΕΒΑΙΟ ότι θα επιδεινώσουν σημαντικά την υγεία του οροθετικού προσώπου που θα υποβληθεί σε αυτές.
-Ότι ο Ριγανάς είναι εξαρτημένος χρήστης, και συνεπώς η πράξη του έχει σε κάθε περίπτωση πλημμεληματικό χαρακτήρα και δεν χωρεί σύννομα επιβολή προσωρινής κράτησης.
-Ότι δεν έχει ακόμα διακριβωθεί «το ωφέλιμο» τμήμα της ποσότητας που καλλιέργησε, ούτε έχει υπολογισθεί αυτό σε συνάρτηση με τις καθημερινές του ανάγκες. Τούτο θα γίνει κατά την πρόοδο της προδικασίας. Αυτό σημαίνει ότι, παρά τον μεγάλο αριθμό των δενδρυλλίων, πιθανότατα πρόκειται περί προμήθειας (μέσω καλλιέργειας και συγκομιδής δενδρυλλίων ινδικής κάνναβης) ναρκωτικών ουσιών σε ποσότητα που δικαιολογείται προς ίδιαν χρήσιν (άρθρο 30 παρ.1, 2, 3, 4α, 5 του Ν.4139/13)», πράξη που το Δικαστήριο που θα κρίνει την υπόθεση θα διαπιστώσει ότι πρέπει να μείνει ατιμώρητη, δεδομένου ότι κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης ήταν εξαρτημένος, με την έννοια του Νόμου, από την ουσία αυτήν.
-Ότι ο Ριγανάς έχει γνωστή διαμονή, εργάζεται και είναι πλήρως ενσωματωμένος και αποδεκτός στην τοπική κοινωνία, που γνωρίζει και αποδέχεται ότι ο νέος αυτός είναι «χασικλής» και τον αγαπά.
-Ότι η μορφή του Ριγανά έχει λειτουργήσει εμβληματικά σε αγώνες για την αλλαγή πολιτικής στο θέμα της απαγόρευσης της χρήσης ινδικής κάνναβης. Παραμένει ένα μεγάλο, ανοιχτό ζήτημα, σε μια Ευρώπη ενωμένη, το να οδηγείται στη φυλακή κάποιος για μια πράξη που στο «δίπλα κράτος» είναι εντελώς νόμιμη.
-Ότι τίθεται κι ένα ακόμα μείζον ζήτημα: η θεραπευτική αξία της κάνναβης για την συγκεκριμένη πάθηση, καθώς και οι συνέπειες στον ευάλωτο οργανισμό του από την τυχόν αιφνίδια παύση της πρόσληψής της. Επίσης, ότι τα θεραπευτικάαυτά αποτελέσματα τεκμηριώνονται επιστημονικά (βλ., αντι πολλών, εδώ: http://cannabis-med.org/data/pdf/2001-03-04-5.pdf)
- Ότι καθοριστική σημασία έχει το πραγματικό γεγονός ότι είναι τοξικομανής – εξαρτημένο επί δεκαετίες άτομο με την έννοια του Νόμου 4139/2013 (γεγονός που τεκμηριώνεται πλήρως εν προκειμένω) και θα πρέπει να τύχει υποχρεωτικά της ανάλογης μεταχείρισης.
Συνεπώς, ακόμα και αν γίνει δεκτό στο στάδιο της κίνησης της ποινικής δίωξης ότι η πράξη του αποτελεί μορφή διακίνησης ναρκωτικών ουσιών (πράγμα που ο ίδιος κατηγορηματικά αρνείται), και εμπίπτει στο πραγματικό του άρθρου 20 παρ.1,2,3 του Ν.4139/13,  θα πρέπει να εισαχθεί για πράξη πλημμεληματική, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ.4 περ.β΄ και 30 παρ.5 του ανωτέρω Νόμου.
Σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν συγχωρείται προσωρινή κράτηση.

Μου έρχεται συχνά τον τελευταίο μήνα στο νου η αγόρευση της (εξαιρετικής, από πλευράς κατάρτισης, ευφράδειας και αντιληπτικής ικανότητας ακόμα και λεπτών αποχρώσεων του Ποινικού Δικαίου) Εισαγγελέα, που ξεκίνησε με την φράση «στο ποινικό Δικαστήριο τα «μαθηματικά» είναι σχετική έννοια. Στην προηγούμενη δίκη τα 23 δενδρύλλια ήταν πολλά για να δικαιολογήσουν προσωπική χρήση. Στην αμέσως επόμενη, αυτή, τα 69 είναι λίγα. Δεν μπορεί ο ποινικός δικαστής να είναι απόλυτος και να μη βλέπει πίσω από τους αριθμούς».

Ας ευχηθούμε ότι ο  αυριανός εφαρμοστής του Δικαίου θα δεν θα «κοιτάξει» απλώς την υπόθεση, αλλά ότι θα την «δει». Πίσω απ’ τους αριθμούς, και πέρα από την συνηθισμένη -μη σεβόμενη τις προδιαγραφές που θέτει ο Κ.Π.Δ. για την προσωρινή κράτηση- αυτοματοποίηση, βρίσκεται πάντα ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξία.

Θα παρακολουθήσω αυτήν την υπόθεση με μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και περαιτέρω ενεργοποίηση, σε περίπτωση που δεν γίνουν σεβαστές θεμελιώδεις κατευθύνσεις – θεωρητικές κατακτήσεις του νομικού μας πολιτισμού, όπως είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε να σμιλεύεται νομολογιακά μέσα από τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ.

Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα
Δικηγόρος Αθηνών

Πρόεδρος της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες»

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

AMNESTY INTERNATIONAL -DOCUMENT ON FORCED HIV TESTING AND HARASSMENT OF TRANSGENDER WOMEN

DOCUMENT - GREECE MUST WITHDRAW THE PROVISION ON FORCED HIV TESTING AND END HARASSMENT OF TRANSGENDER WOMEN

AMNESTY INTERNATIONAL
PUBLIC STATEMENT
18 July 2013
Ai Index: EUR 25/012/2013
Greece must withdraw the provision on forced HIV testing and end harassment of transgender women
The reintroduction of the regulation on the transmission of infectious diseases by the Greek Health Minister puts vulnerable groups including sex workers, HIV positive individuals and drug-injecting users at risk of further discrimination and stigmatization. Amnesty International calls on the Greek authorities to immediately overturn the new regulation and to end these discriminatory practices, which violate European and International human rights obligations.
The regulation by Greece’s new Health Minister, Adonis Georgiadis, comes after Thessaloniki police escalated arbitrary ID checks of transgender women in late May this year.
Representatives of the Greek Transgender Support Association told the organization that 25 transgender women in Thessaloniki were stopped for ID checks and then transferred to police stations where they were arbitrarily detained for several hours and then released and that the checks are still on-going. Furthermore, Elektra Koutra, a lawyer representing the Greek Transgender Support Association, reported to the organization how she was arbitrarily detained and intimidated by police when she went to see some of her clients at a police station in Thessaloniki last June.
The country’s Minister for Citizen Protection attempted to justify the actions as a bid to “improve the image” of areas of Thessaloniki, saying they were aimed at tackling prostitution and improving safety and “the [city’s] image”.
The introduction of the regulation for the first time in May 2012, resulted in hundreds of alleged sex workers, drug users and migrants being arrested, transferred to police stations and forced to undergo HIV tests. It was suspended a month ago by the previous deputy Health Minister, F. Skopouli, as a result of severe criticism it received by international human rights bodies, national and international non-governmental organizations including Amnesty International.
Twenty nine women who underwent forced HIV testing last year and were found to be HIV-positive had their names, personal details and photographs published in the media, under the guise of protecting public health. Accused in media reports of being “prostitutes” and “health bombs”, they were detained for months after being charged with the offence of “causing serious bodily harm with intent”. In January and March 2013, eight of the women were acquitted and released. The rest were also released while for twelve of the women the felony charges brought against them were turned to a lesser offence.
By disproportionately targeting vulnerable groups, including transgender people, sex workers, and people living with HIV, the new measures will only further marginalize them and leave them open to further human rights violations.
The organization wishes to express its serious concern and calls on the Greek authorities to end the harassment of the vulnerable groups and withdraw this regulation immediately. Furthermore, the organization also calls the Greek authorities to conduct a prompt and impartial investigation into the reported arbitrary detention of Elektra Koutra, the legal representative of the transgender women.
ADDITIONAL INFORMATION
Amnesty International wishes to underline that HIV prevention initiatives must be based on evidence and in-line with human rights law. Testing should be undertaken voluntarily and accompanied by an offer of pre- and post-test counselling, to ensure that individuals are given the opportunity to provide valid, informed consent to testing and treatment.  
Forced HIV testing and criminalisation of sex work and HIV transmission or exposure have been recognised internationally as running contrary to public health aims. For HIV prevention initiatives to be effective, individuals must feel confident that they can be tested voluntarily for HIV without fear of repercussions or criminalisation. Where punitive sanctions exist, individuals are less likely to come forward to test. 
According to the Greek Transgender Support Association, between 50 to 60 transgender women were arrested and forced to undergo HIV testing following the introduction of the provision last year.
In relation to the recent arrests of transgender women in Thessaloniki, the representatives of the Greek Transgender Support Association informed Amnesty International that they took place even when the transgender women were in their car or were going to buy something and that during their detention were subjected to abusive and discriminatory remarks. Many of them were stopped and held to the police stations in that manner more than once. Amnesty International also spoke to some of the transgender women arrested who described the fear they experienced following their harassment.
Discrimination and violence against transgender individuals is widespread in Greece. Amnesty International spoke to a transgender girl who was attending an evening school who described to the organization how she has been discriminated against by school authorities and bullied and physically threatened by her peers. Transgender individuals are targeted with violence by non-state parties on a regular basis and often harassed by the police as Amnesty International was told by the Greek Transgender Support Association last March during a fact-finding mission to Athens.
FURTHER DOCUMENTS
Greece must stop the criminalization and stigmatization of alleged sex workers found to be HIV positive, AI Index: EUR 25/004/2012

Source: http://www.amnesty.org/en/library/asset/EUR25/012/2013/en/49d77b58-fdee-4866-86fe-90a0450ee2d3/eur250122013en.html

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΟΥΡΟΥΝΔΗ - ΜΑΡΚΕΤΟΥ ΣΤΟΝ 3386/05


Ο Σπύρος Μαρκέτος, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του ΑΠΘ, και ο δικηγόρος και μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Θ. Μπάμπης Κουρουνδής συνόδεψαν προχθές στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης μιαν αιτούσα άσυλο. Όταν διαπίστωσαν ότι η κοπέλα δεν μπόρεσε τελικά να επιβιβαστεί στην πτήση της μετέβησαν στο αστυνομικό Τμήμα του αεροδρομίου ζητώντας διευκρινίσεις, δηλώνοντας τα ονόματα και τις ιδιότητές τους. Τότε η Ασφάλεια του αεροδρομίου τους συνέλαβε, "έχτισε" δικογραφία για κακούργημα και τους έστειλε στον Εισαγγελέα ως δουλεμπόρους, βάσει του Ν.3386/05! Αφού "πέρασαν" από το κρατητήριο, ο Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης αποφάσισε να χαρακτηρίσει τις πράξεις ως πλημμελήματα του Ν.3386/2005 και τους παρέπεμψε στο αυτόφωρο. 

Οι δυο νομικοί κατηγορήθηκαν για παράβαση διατάξεων του Νόμου περί αλλοδαπών (Ν.3386/2005) και ειδικότερα για απλή συνέργεια στο παρακάτω αδίκημα:
"Άρθρο 83 παρ.1: Παράνομη είσοδος και έξοδος από τη Χώρα 
1. Ο υπήκοος τρίτης χώρας, που εξέρχεται ή επιχειρεί να εξέλθει από το ελληνικό έδαφος ή εισέρχεται ή επιχειρεί να εισέλθει σε αυτό χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ. Θεωρείται επιβαρυντική περίπτωση και επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ, αν αυτός που επιχειρεί να αναχωρήσει λαθραίως καταζητείται από τις δικαστικές ή αστυνομικές αρχές ή υπέχει φορολογικές ή πάσης φύσεως άλλες υποχρεώσεις προς το Δημόσιο ή είναι υπότροπος. «Οι κυρώσεις της παρούσας επιβάλλονται και στους πολίτες των κρατών μελών της Ε.Ε.» (Το εντός εισαγωγικών εδάφιο της παρ.1 προστέθηκε με την περ. στ της παρ. 1 του Ν.3731/2008).
Ενώ ο Καθηγητής κ. Μαρκέτος κατηγορήθηκε επιπρόσθετα και για απλή συνέργεια στο αδίκημα που τυποποιείται στο Άρθρο 86 παρ.6. του Ν.3386/2005:, που ορίζει ότι: "Με ποινή φυλάκισης τιμωρείται και ο υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος παρέχει εξηρτημένη εργασία ή υπηρεσίες ή έργο ή ασκεί ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα χωρίς άδεια διαμονής".

ΟΜΩΣ: Στο άρθρο 2 του Ν.3386/2005, με τον οποίον παραπέμφθηκαν, που οριοθετεί το πεδιο εφαρμογής των διατάξεων του Νόμου αυτού, ορίζεται ότι:
"Πεδίο εφαρμογής
 1. Οι διατάξεις του νόμου αυτού δεν έχουν εφαρμογή στις ακόλουθες κατηγορίες προσώπων, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε επί μέρους διατάξεις του: {...}
γ. Στους πρόσφυγες και στα πρόσωπα που έχουν υποβάλει αίτηση για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα, κατά την έννοια της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, η οποία έχει κυρωθεί με το ν.δ. 3989/1959 (ΦΕΚ 201 Α'), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει".

Όταν ο νομοθέτης θέλησε να υπαγάγει συμπληρωματικά τους κοινοτικούς αλλοδαπούς (υπηκόους Ε.Ε., που επίσης εξαιρούνταν από το πεδίο εφαρμογής του νόμου 3386/05 στο άρθρο 2 αυτού, όπως κι οι αιτούντες άσυλο) σε συγκεκριμένες διατάξεις του Νόμου αυτού, το έπραξε ρητά, όπως είναι σαφές και από την διατύπωση που προπαρατίθεται. Η υπαγωγή των (de facto ή de jure) αιτούντων άσυλο σε αυτόν για τις "ανάγκες της δίωξης" αλλοδαπών αδιακρίτως και των υπερασπιστών ή αλληλέγγυών τους, αποτελεί, στην ουσία, κατηγορία χωρίς νόμο.
Αυτό απαγορεύεται σε όλα τα ευνομούμενα κράτη.
Η δίωξη αυτή δεν είναι μόνο δηλωτική στοχοποίησης, αλλά και σοβαρής άγνοιας του Νόμου από τους εφαρμοστές του. Η θεώρηση ως "λαθρομετανάστη" - στερούμενου νομιμότητας διαμονής ενός προσώπου που έχει ζητήσει άσυλο σε έδαφος Ε.Ε., αποτελεί βάναυση παραβίαση των εθνικών, των ενωσιακών και των διεθνών εγγυήσεων προς τα πρόσωπα αυτά (μεταξύ των οποίων και η πρόσβαση στην αγορά εργασίας).

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα - "πλειάδες" εκφράζει την έντονη ανησυχία της για την κλιμάκωση της στοχοποίησης των Δικηγόρων που υποστηρίζουν ευάλωτα πρόσωπα και ευπαθείς ομάδες στη Θεσσαλονίκη και θα παρακολουθήσει στενά την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής.

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Joint Press Release from Greek Transgender Support Association and Hellenic Action for Human Rights - “Pleiades”

Joint Press Release from Greek Transgender Support Association and Hellenic Action for Human Rights - “Pleiades”



Athens, Monday 2nd July , 2013


Topic: “Alarming answer for the Rule of Law from the Minister of Citizen’s Protection to three questions set by ten members of the parliament about the arbitrary arrests of transgender individuals and the illegal detention of their lawyer, Electra Koutra.”

The Greek Transgender Support Association (S.Y.D.) and the Hellenic Action for Human Rights -“Pleiades”, with the current press release notify the answer of the Minister of Citizen’s Protection, Mr. Dendias, to three questions set by members of the parliament about the arbitrary arrests of transgender individuals and the illegal detention of their lawyer, Electra - Leda Koutra and express their serious concern about the disregard of the seriousness of the allegations, for the disrespect of the conditions for an independent and non-biased investigation of incidents of police arbitrariness and for the complete reluctance for any investigation, concerning the so called “adductions” of transgender individuals at the region of Thessaloniki.

Specifically, beyond the intense reactions in national, European and international level (footnote 1*) the following questions were set in parliament: 11381/4-6-2013 by the MP, Ms Giannakaki (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=8c07f159-7241-40e0-a4f6-14d8edfb038b), 11551/6-6-2013 by the MPs L. Amanatidou, I. Gaitani, P. Dritseli, H. Karagiannidi, V. Katrivanou, T. Kourakis, A. Stampouli, D. Tsoukalas, D. Haralampidou (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=1033caa6-7f0a-462f-919b-5e667f9a4071), and 11530/6-6-2013 by the MP Ms. Giannakaki (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=0c8e36f5-94a5-43a1-9eed-884c6fbe43b7).

The Minister of Citizen’s Protection, Mr. Dendias answered to these three questions: you can read the complete answer here: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/8126234.pdf.

From the whole answer we focus on the following:

Ø      We formulate our serious concern for the assumption of “targeted police actions” of the “Special Operational Action Plan” of the General Police Headquarters of Thessaloniki, which as it is mentioned in the Minister’s answer, aims to “tackle, among others, prostitution and exploitation of the sexual life of socially and economically vulnerable individuals, to enhance citizens’ feeling of safety and to improve the image of the abovementioned areas” and in a non understandable way it is mentioned in relation to the systematic illegal detention of transgender individuals, which reached, in terms of insolence and obsolescence of institutions, the illegal deprivation of freedom of movement of their lawyer, Ms. Electra Koutra. We ask to be informed, together with the society, about the exact content of the so called “targeted police operations” and about the way that the Ministry intends to use them to “improve the image of Thessaloniki’s areas” where these operations take place. We wonder if, according to the authorities’ view, the presence of transgender people “downgrades the image” of certain areas and in which way the minister considers that the systematic arrests, the illegal detention and the bullying against transgender people can “aesthetically heal the landscape”. In any case, what becomes obvious from the minister’s answer is –the definitely wrong! – stereotypical attitude that all the transgender co-citizens of ours do sexual work, but also that only the existence of a transgender person in specific territories signals the right of the police officers to lead this person to the police station , detain him/her and insult his/her personal dignity.
Ø      While the complaints refer to unnecessary arrest of transgender women, there is no discussion about that. Instead, there is a reference to “different genital orientation”. Sexual (and not genital as it is wrongly mentioned) orientation is not a “special case” its just sexual orientation- this on its own represents discrimination and reveals the intolerable ignorance of the responsible Ministry for the notions they call upon. Secondly, it is not sexual orientations that matters for transgender people but gender identity. Although, the Ministry in its answering document, underlies the recruitment of experts trained in human rights, from the same response it is proved once again that the relevant services are in complete ignorance. Before the Ministry indulges itself in more complex aspects of rightful protection, they have at least to understand the basic meanings and definitions of specific notions, which according to international scientific principles, is the “first step” for admission to any field of knowledge.
Ø      It is also mentioned that a legal file has been formed and a sworn administrative inquiry is conducted against a police officer. However, this, as it is concluded from the answer, refers only to the incident which took place in the morning of 5/6/2013, in relation to the illegal detention of the lawyer Electra Koutra and not to the arbitrary “adductions” (with consequent long lasting detention in the police station) of transgender individuals. Secondly, the accusations from the lawyer’s side do not refer only to one police officer (the one who locked up the lawyer in the detention room illegally) but to all the officers who were present at that moment and encouraged psychologically the perpetrator and who violated the law by not doing what they were legally obliged to do.

It is a commonplace that our country receives international criticism for the lack of independence among the services which are responsible for the investigation of alleged acts and ommissions of the police officers, since these services fall under the direction of the Ministry of Citizen’s Protection, like the denounced police officers. In this frame, we wish for this case to function as a stimulus for the democratic reflexes of this country and for the formation of a legal framework which will be consistent with European standards and with the requirements of the Conventions mentioned by Mr. Dendias in his answer, as the latter have been legally formed by the European Court of Human Rights. Hereby we mention the decision of the Commissioner of European Council for Human Rights, entitled as “Independent and Effective Investigation of the Allegations against the Police”.
We stress that a system of allegations against the police must be understandable, open and accessible and to express a positive attitude and understanding towards issues related with sex, race, nationality, religion, beliefs, sexual orientation, gender identity, disability and age. It must be effective and proper and must contribute in the development of a culture of care in providing policing services.
An independent and effective system of allegations against the police is, first of all, an essential element for the function of a democratic and responsible police.

Additionally, in relation to Mr. Dendias answer.

Ø      It is mentioned that “trainings and educational programs for the employees are conducted on the issue of human rights protection, racism and xenophobia”. In this direction, we would be interested in knowing whether if and when such programs have been conducted referring especially to sexual orientation and mainly to gender identity, as well as in relation with the protection of the defenders of human rights as it is confirmed in the article 19 of the relevant binding text of the European Commission.

Ø      There is also a reference to the constitution of Stations against Racist Violence, according to P.D. 132/2012. However, in the specific Presidential Decree, there is no reference to sexual orientation or gender identity in the field of protection from racist violence. They are profoundly omitted, despite the repeated interventions of the Civil Society and despite the relevant commitment undertaken by our country towards the E.U. In this direction the broadening of the P.D. in the field of protection with the inclusion of sexual orientation and gender identity, is necessary. The protection of the defenders of human rights is also necessary, as they constitute also a vulnerable group.

Greek Transgender Support Association (SYD) and Hellenic Action for Human Rights – “Pleiades” ask once more from the authorities to establish responsibilities for both the arbitrary “arrests” (literally: detention) of transgender individuals, after their targeting in the frame of “police operational actions” and for the police arbitrariness against the lawyer, Electra Koutra, as well as to respect the international and European requirements for the independence of the investigation and the fight against discrimination on the basis of sexual orientation and gender identity.

Greek Transgender Support Association
Zan Moreas 17, Koukaki, Athens – 11741

Hellenic Action for Human Rights – “Pleiades”
Voulgaroktonou 42, Athens – 11472


Note 1*: We mention again that, apart from the questions in the parliament, the issue raised the direct mobilization of the Civil Society as a whole (see joint public announcement of 13 organizations for the human rights http://www.amnesty.org.gr/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-2 and of the LGBT organizations http://hellenicaction.blogspot.gr/2013/06/lgbt.html), reaction – press release of the Lawyers’ Association of Thessaloniki http://www.dsth.gr/web/guest/news/announcements?p_p_id=bs_news&p_p_action=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-2&p_p_col_pos=4&p_p_col_count=5&_bs_news_struts_action=%2Fext%2Fnews%2Fload&_bs_news_mainid=2121&_bs_news_loadaction=view&_bs_news_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fnews, urgent call from the International Watch ΟMCT-FIDH: http://www.omct.org/human-rights-defenders/urgent-interventions/greece/2013/06/d22270/?prn=1, press release of the lgbti Intergroup of the European Parliament (and relevant statements of members of the European parliament)  http://transgendersupportassociation.wordpress.com/2013/06/29/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%83-lgbt-intergroup-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF/), while in parallel, received an important share of the Greek and international news reports.


Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – «ΠΛΕΙΑΔΕΣ» ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΑΤΗ «ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – «ΠΛΕΙΑΔΕΣ» ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΑΤΗ «ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΟ ΜΒΑ KAI ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ «ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ» ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ 

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες» εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τις προ μερικών ημερών δημόσιες δηλώσεις του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ότι «η χώρα μας υπέστη μια άοπλη εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών», που ακολούθησαν τις προεκλογικές του προτροπές (Μάϊο – Ιούνιο 2012) για «ανακατάληψη των πόλεων από τους Έλληνες», που γεννούν διχαστικές, έως και πολεμικές συνθήκες μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών και καλλιεργούν νέο-ναζιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Είναι σαφές ότι υπάρχει αθρόα εισροή μεταναστών χωρίς χαρτιά τα τελευταία χρόνια (για τον εγκλωβισμό τους στην Ελλάδα ευθύνεται σοβαρά η ανικανότητα των Ελληνικών Κυβερνήσεων να διαχειριστούν το θέμα σε επίπεδο Ε.Ε.), αυτό όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσει παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ούτε «πολεμικές ιαχές» από θεσμικά χείλη.
Παράλληλα, διαπιστώνουμε την εισαγωγή διακρίσεων στην πρακτική σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων περί ανιθαγένειας.
Με αφορμή την υποδοχή του –Έλληνα πλέον, λόγω ανιθαγένειας- Γιάννη Αντετοκούμπο στο Μέγαρο Μαξίμου, ακούστηκαν πολλά σχετικά με την «πολιτογράφηση» του.
Tο υπουργείο Εσωτερικών σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως «η επιτάχυνση της διαδικασίας στην περίπτωση του Θανάση και του Γιάννη Αντετοκούμπο ήταν μία πράξη που ωφέλησε την Ελλάδα», υποστηρίζοντας πως «την ίδια ευαισθησία δείχνει η Ελληνική Πολιτεία σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν έκτακτοι λόγοι όπως περιπτώσεις υγείας όπου απαιτείται νοσηλεία εκτός Ελλάδος ή περιπτώσεις σπουδών στο εξωτερικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις επιταχύνεται η διαδικασία και εάν οι αιτούντες πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια».
Προκύπτει επίσης ότι η Ελληνική ιθαγένεια δόθηκε στα δύο παιδιά «βάσει των διατάξεων περί ανιθαγενείας», που «ισχύουν πάρα πολλά χρόνια και αφορούν σε περιπτώσεις παιδιών που γεννιούνται στην Ελλάδα και είναι ανιθαγενείς». Το Υπουργείο, προσθέτει απολογητικά ότι «Μοναδική παρέμβαση της ελληνικής Πολιτείας ήταν να επιταχύνει τις διαδικασίες για να μπορέσει ο ένας εκ των δύο νέων Ελλήνων να συμμετάσχει στις επιλογές του αμερικανικού NBA».

Εν όψει των παραπάνω, θεωρούμε επιβεβλημένο να διατυπωθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους:

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι ουδόλως αναγνώρισε η Ελληνική Πολιτεία, στα πλαίσια της εξέτασης του αιτήματος απόδοσης Ελληνικής Ιθαγένειας, το γεγονός ότι ο Αντετοκούμπο είναι πλήρως ενσωματωμένος στη χώρα, αλλά απλώς ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ, «αποφασίζοντας να εφαρμόσει», στην περίπτωση αυτή, μια σημαντική νομοθεσία, που ισχύει με αυξημένο τυπικό κύρος από το 1975 στην Ελλάδα (βλ.ΣΗΜ.1), σύμφωνα με την οποία τα πρόσωπα που κατά τη γέννησή τους στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονταν από κανένα Κράτος ως υπήκοοί τους, αποκτούν από τη γέννησή τους (αναδρομικά, εν προκειμένω) την Ελληνική ιθαγένεια.
Οι παραπάνω διατάξεις, σύμφωνα με τη θεωρία και τη σχετική νομολογία, παρέχουν εκ του νόμου τεκμήριο της ελληνική ιθαγένειας του προσώπου που γεννήθηκε στην Ελλάδα και επικαλείται ότι στερείται ιθαγένειας, εφόσον δεν υπάρχει απόδειξη σχετικά με αλλοδαπή ιθαγένεια ενός των γονέων του. Την τυχόν ύπαρξη αλλοδαπής ιθαγένειας πρέπει να την αποδείξει η Διοίκηση. Σε κάθε περίπτωση όμως, και το ζήτημα της ανίχνευσης της ιθαγένειας των γονέων δεν έχει σημασία αν το πρόσωπο γεννήθηκε, κατοικεί στην Ελλάδα και δεν έχει αλλοδαπή ιθαγένεια, στερείται δηλαδή ιθαγένειας.
Στην περίπτωση των «παιδιών 2ης γενιάς μεταναστών», δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να μην τελούν υπό την προστασία κανενός κράτους, δηλαδή κανένα κράτος να μην τα αναγνωρίζει ως υπηκόους του, ούτε η χώρα καταγωγής των γονέων τους, που είτε δεν τη γνώρισαν ποτέ, είτε γεννήθηκαν και έζησαν τα πρώτα παιδικά τους χρόνια εκεί (προτού καταγραφούν ως πολίτες της), ούτε η Ελλάδα, όπου είτε γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, είτε μεγάλωσαν από παιδιά, μετερχόμενα τα διάφορα στάδια της Ελληνικής παιδείας!

Οι περί την ανιθαγένεια νομοθετικές δεσμεύσεις, όμως, δεν νοείται να αποτελούν νομοθεσία που εφαρμόζεται μόνον a la carte, όταν χρειάζεται να δοθεί ταχύτατη λύση για λόγους ειδικούς (π.χ. για να μπορέσει ένας αθλητής να πάει στο ΜΒΑ).
Είναι επιτακτική η ανάγκη να αγκαλιάσει η Ελλάδα μια ομάδα νέων ανθρώπων πλήρως ενσωματωμένων στη χώρα, που η ίδια ανέθρεψε και που κατά την ενηλικίωσή τους κι εντεύθεν «κάνει ότι δεν τους βλέπει». Είναι, δε, πάγια η πρόσκληση της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες», προς την Ελληνική Κυβέρνηση, να κυρώσει (επιτέλους!) την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Ιθαγένεια του 1997 (βλ.ΣΗΜ1), προκειμένου, μεταξύ άλλων, να προστατευθεί και η ομάδα των «παιδιών 2ης γενιάς μεταναστών», που αριθμεί στην Ελλάδα χιλιάδες νέους και νέες.
Ήδη, από το στάδιο της διαβούλευσης για τον (ανίσχυρο σήμερα, κατόπιν απόφασης του ΣτΕ) Ν.3838/10, είχαμε διαβλέψει τη δυσλειτουργικότητα, τους αποκλεισμούς και την επισφάλειά του και καλούσαμε δημόσια σε άμεση κύρωση της παραπάνω Σύμβασης που υπογράψαμε, ως χώρα, το 1997, προκειμένου να δοθεί λύση σε ένα φλέγον κοινωνικό ζήτημα, με τρόπο που θα βοηθούσε την Κυβέρνηση να αποφύγει το πολιτικό κόστος, δεδομένου ότι η κύρωση της Σύμβασης αποτελεί διεθνή της υποχρέωση.


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

1. Να κυρώσει ΑΜΕΣΑ την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ  ΣΥΜΒΑΣΗ  ΓΙΑ ΤΗΝ  ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, που υιοθετήθηκε στο Στρασβούργο στις 6.11.1997 και έχει έναρξη ισχύος την 1.3.2000 (άρθρο 27), την οποία η Ελλάδα έχει ήδη, προ 16 ετών, υπογράψει.
2. Να εφαρμόσει απρόσκοπτα και χωρίς διακρίσεις τις διατάξεις για την αναγνώριση της Ελληνικής ιθαγένειας στους ανιθαγενείς.
3. Να δεχθεί και να ικανοποιήσει αιτήσεις που κατατίθενται με δικαιολογητικά αντίστοιχα με τα δικαιολογητικά που κατατέθηκαν από τον κ. Αντετοκούμπο.
4. Να δημοσιοποιήσει στατιστικά στοιχεία σχετικά με την απονομή Ελληνικής Ιθαγένειας δυνάμει του Ν. 139/1975, από το 1976 έως σήμερα.


Το Δ.Σ. της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες»




 ΣΗΜ.1: ΠΕΡΙ ΑΝΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ

Καθένας έχει δικαίωμα σε μια ιθαγένεια. Το δικαίωμα αυτό αναγνώρισε κατ' αρχήν η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, στη συνέχεια, διάφορες ειδικότερες συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Ιθαγένεια του 1997.
Ανιθαγενής, κατά τη Σύμβαση του ΟHE του 1954 για το «καθεστώς των ανιθαγενών», που έχει κυρωθεί από την Eλλάδα με το νόμο 139 της 25/8 του 1975 είναι «το πρόσωπον το οποίον ουδέν Κράτος θεωρεί ως υπήκοον του κατ'εφαρμογήν της νομοθεσίας του» (άρθρο 1). Τα Κράτη που κύρωσαν τη Σύμβαση, παρέχουν στους ανιθαγενείς που διαμένουν στο έδαφός του «το δικαίωμα να επιλέγουν επ' αυτού τον τόπον της διαμονής των και να κυκλοφορούν επ' αυτού ελευθέρως». (άρθρο 26), αλλά και  «χορηγούν έγγραφα ταυτότητος εις τους επί του εδάφους των ευρισκομένους ανιθαγενείς, τους μη διαθέτοντας έγκυρα ταξιδιωτικά έγγραφα.» (άρθρο 27).
Ανάμεσα, δηλαδή, στα δικαιώματα που απορρέουν από τη «Σύμβαση του ΟΗΕ του 1954 για το Καθεστώς των Ανιθαγενών” (που έχει κυρωθεί από την Ελλάδα με το Νόμο 139 της 25-8-1975), είναι η χορήγηση εγγράφων ταυτότητας (σύμφωνα με το άρθρο 27 της Σύμβασης) ή/και ταξιδιωτικών εγγράφων (σύμφωνα με το άρθρο 28), ώστε να μπορέσουν επιτέλους τα άτομα αυτά να εργάζονται, να ασφαλίζονται, να έχουν περίθαλψη, να συνταξιοδοτούνται, να έχουν άδεια εργασίας, κτλ. αντί να είναι “άνθρωποι-φαντάσματα”.

Το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) εκτιμώντας ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ανιθαγενείς περίπου 12 εκατομμύρια άνθρωποι, αναγνωρίζει ταυτόχρονα την αβεβαιότητα αυτού του στατιστικού στοιχείου. Εκτιμάται, ότι στην Ευρώπη ζουν 640.000 ανιθαγενείς. Κάποιοι ανιθαγενείς είναι πρόσφυγες ή μετανάστες, που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής τους. Άλλοι ζουν στη χώρα καταγωγής τους, αλλά δεν θεωρούνται πολίτες της.


Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ Ε.Ε.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει υιοθετήσει δύο ιδιαίτερης σημασίας συμβάσεις που ορίζουν το πλαίσιο των δικαιωμάτων στο οποίο μπορούν να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν μετά το 1989 λόγω της διάλυσης και της διαδοχής των κρατών. Πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ιθαγένειας του 1997 και για τη Σύμβαση του 2006 για την Αποφυγή της Ανιθαγένειας στις περιπτώσεις της Διαδοχής Κρατών.
Και οι δύο συμβάσεις περιλαμβάνουν γενικές αρχές, κανόνες και διαδικασίες υψίστης σημασίας για την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος στην ιθαγένεια στην Ευρώπη. Οι βασικότερες διατάξεις αφορούν:
 στη γενική αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων στο νόμο και στην πρακτική,
στην υποχρέωση των κρατών να εγγυώνται ειδική προστασία στα παιδιά που γεννιούνται στην επικράτειά τους και δεν αποκτούν με τη γέννηση κάποια ιθαγένεια,
 στις ειδικότερες προϋποθέσεις απώλειας της ιθαγένειας βάσει διατάξεων νόμου,
στην υποχρέωση των κρατών να αιτιολογούν εγγράφως τις αποφάσεις που εκδίδουν στις υποθέσεις της ιθαγένειας.
Είναι ανησυχητικό ότι έως σήμερα μόλις δέκα έξη κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν κυρώσει τη Σύμβαση του 1997 για την Ιθαγένεια (η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση στις 9 Νοεμβρίου 1997, αλλά δεν την έχει κυρώσει έως σήμερα. παρότι η Σύσταση R (99) 18 της Επιτροπής Υπουργών (για την αποφυγή και τη μείωση της ανιθαγένειας) ρητά ενθαρρύνει τα συμβαλλόμενα κράτη να την κυρώσουν.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο τ. Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κ. Thomas Hammarberg, «Τόσο η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού όσο και το Διεθνές Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων αναγνωρίζουν το δικαίωμα των παιδιών στην ιθαγένεια. Η χώρα υποδοχής υποχρεούται να εξασφαλίσει ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά. Η ανιθαγένεια των γονέων του παιδιού δεν αποτελεί δικαιολογία για την άρνηση του βασικού δικαιώματος των παιδιών στην ιθαγένεια. Η Επιτροπή Υπουργών υιοθέτησε Σύσταση για την Ιθαγένεια των Παιδιών, που παρέχει στα κράτη μέλη οδηγίες για τον τρόπο μείωσης της ανιθαγένειας των παιδιών».
“Είναι απαράδεκτη η ύπαρξη «νομικών φαντασμάτων» στη σημερινή Ευρώπη. Τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης οφείλουν να προστατεύουν τα δικαιώματα των απάτριδων και να υιοθετήσουν πολιτικές για την προαγωγή τους. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι τα μέτρα που αποβλέπουν στη μείωση και στην εξάλειψη της ανιθαγένειας μπορούν να λειτουργήσουν προληπτικά αλλά και να συμβάλλουν στην επίλυση των συγκρούσεων. Έτσι προάγονται στις κοινωνίες μας η κοινωνική συνοχή και τα οικουμενικά δικαιώματα.»


Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Από το 1856, η Ελληνική νομοθεσία προβλέπει ειδικά για όσους γεννιούνται στην Ελλάδα από «άδηλους» ή «αδήλου ιθαγένειας» γονείς, τροποποιώντας βελτιωτικά τις ισχύουσες διατάξεις. Περαιτέρω ανάλογη διάταξη θεσπίστηκε µε τον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας το 1955 (Ν.∆. 3370/55) ο οποίος στο άρθρο 1 ανέφερε ότι «‘Ελλην είναι…δ) ο εν Ελλάδι γεννηθείς ο µη κτώµενος δια της γεννήσεως αλλοδαπήν ιθαγένεια».  Αντίστοιχες διατάξεις ισχύουν έως σήμερα (βλ. και ενσωμάτωση Σύμβασης ΟΗΕ παραπάνω).






Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Σ.Υ.Δ. - ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ "ΠΛΕΙΑΔΕΣ"





Αθήνα, Δευτέρα 2 Ιουλίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Ανησυχητική για το Κράτος Δικαίου η Απάντηση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη σε τρεις ερωτήσεις δέκα βουλευτών για τις αυθαίρετες προσαγωγές τρανς ατόμων και την παράνομη κράτηση της δικηγόρου τους Ηλέκτρας Κούτρα».
     
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) και η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «Πλειάδες», με το παρόν δελτίο τύπου, ενημερώνουν για την απάντηση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κυρίου Δένδια, σε τρεις ερωτήσεις βουλευτών για τις αυθαίρετες προσαγωγές τρανς ατόμων και την παράνομη κράτηση της δικηγόρου Ηλέκτρας - Λήδας Κούτρα, και εκφράζουν την ιδιαίτερη ανησυχία τους για την παραγνώριση της σοβαρότητας των καταγγελλομένων, την μη πλήρωση των προϋποθέσεων ανεξάρτητης και αμερόληπτης έρευνάς περιστατικών αστυνομικής αυθαιρεσίας και την πλήρη έλλειψη διερεύνησής τους, ως προς το σκέλος των αναφερόμενων ως «προσαγωγών» τρανς ατόμων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
           
      Συγκεκριμένα, πέραν της έντονης κινητοποίησης σε Εθνικό, Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο (ΣΗΜ.1*) κατατέθηκαν οι ερωτήσεις: 11381/4-6-2013 από την βουλευτή κυρία Γιαννακάκη (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=8c07f159-7241-40e0-a4f6-14d8edfb038b), 11551/6-6-2013 από τους βουλευτές Λ. Αμανατίδου, Ι. Γαϊτάνη, Π. Δριτσέλη, Χ. Καραγιαννίδη, Β. Κατριβάνου, Τ. Κουράκη, Α. Σταμπουλή, Δ. Τσουκαλά, Δ. Χαραλαμπίδου (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=1033caa6-7f0a-462f-919b-5e667f9a4071), και 11530/6-6-2013 από τη βουλευτή κυρία Γιαννακάκη (http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=0c8e36f5-94a5-43a1-9eed-884c6fbe43b7).

    Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κύριος Δένδιας απάντησε συνολικά στις τρεις αυτές ερωτήσεις· την πλήρη απάντηση μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/8126234.pdf.

   Επί της απάντησης επισημαίνουμε τα ακόλουθα:

  • Διατυπώνουμε την έντονη ανησυχία μας για την παραδοχή περί «στοχευμένων αστυνομικών δράσεων» του «Ειδικού Επιχειρησιακού Σχεδίου Δράσης» της Γ.Α.Δ.Θ., που, όπως προκύπτει από την απάντηση του κ. Υπουργού, στοχεύει στην «αποτελεσματική αντιμετώπιση, μεταξύ άλλων, της πορνείας και της εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής ευάλωτων κοινωνικά – οικονομικά ατόμων, προς ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών και βελτίωση της γενικότερης εικόνας των προρρηθέντων περιοχών» και με κάποιον μη εύληπτο τρόπο αναφέρεται να σχετίζεται με τη συστηματική παράνομη στέρηση της ελευθερίας τρανς ατόμων, που έφθασε, από πλευράς θρασύτητας και απαξίωσης των θεσμών, στην παράνομη στέρηση της ελευθερίας κινήσεως της δικηγόρου τους κ. Ηλέκτρας Κούτρα. Ζητούμε να πληροφορηθούμε, τόσο εμείς, όσο και η κοινωνία, το ακριβές περιεχόμενο των εν θέματι «στοχευμένων αστυνομικών επιχειρήσεων» και τον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο σκοπεύει με αυτές να «βελτιώσει την εικόνα των περιοχών» της Θεσσαλονίκης, όπου αυτές λαμβάνουν χώρα. Αναρωτιόμαστε αν κατά την αντίληψη των Αρχών η κυκλοφορία τρανς ατόμων «υποβαθμίζει την εικόνα» κάποιων περιοχών, αλλά και με ποιόν τρόπο θεωρεί ο κ. Υπουργός ότι μπορεί να «θεραπεύσει αισθητικά το τοπίο» η συστηματική προσαγωγή, θέση σε παράνομη κράτηση και ο εκφοβισμός των τρανς ατόμων.  Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται σαφής από την απάντηση του κ. Υπουργού η –αν μη τι άλλο, λανθασμένη!- στερεοτυπική παραδοχή πως όλοι και όλες οι τρανσέξουαλ συμπολίτες και συμπολίτισσές μας ασκούν σεξουαλική εργασία, αλλά και ότι η σύμπτωση συγκεκριμένων γεωγραφικών σημείων με την ιδιότητα ενός προσώπου ως διεμφυλικού σηματοδοτεί το δικαίωμα των αστυνομικών οργάνων να το οδηγούν στο τμήμα, να του στερούν την ελευθερία του και να προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του.
  • Ενώ οι καταγγελίες αναφέρονται σε αναίτιες προσαγωγές τρανς γυναικών, δεν γίνεται καθόλου λόγος επ’ αυτού. Αντ’ αυτού, γίνεται αναφορά περί «διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού». Ο σεξουαλικός (όχι γενετήσιος, όπως λανθασμένα αναφέρεται) προσανατολισμός δεν είναι «ιδιαίτερος», είναι απλά σεξουαλικός προσανατολισμός - αυτό από μόνο του αποτελεί διάκριση, και φανερώνει την ανεπίτρεπτη άγνοια του αρμόδιου Υπουργείου για τις ίδιες τις έννοιες που επικαλείται. Δεύτερον, δεν είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός, που αφορά τα τρανς άτομα, αλλά η ταυτότητα φύλου. Παρότι το Υπουργείο επαίρεται στο απαντητικό του έγγραφο ότι διαθέτει στελέχη επαρκώς εκπαιδευμένα στα ανθρώπινα δικαιώματα, από την ίδια του την απάντηση αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η έκδηλη άγνοια των υπηρεσιών του επί των σχετικών θεμάτων. Πριν εντρυφήσει σε πολυπλοκότερες εκφάνσεις της δικαιωματικής προστασίας, οφείλει το αρμόδιο Υπουργείο τουλάχιστον να κατανοήσει στοιχειωδώς τους ορισμούς των εννοιών, κάτι που κατά διεθνή επιστημονική παραδοχή αποτελεί το «πρώτο βήμα» για την εισαγωγή σε οποιοδήποτε γνωστικό πεδίο.

  • Αναφέρεται ακόμη ότι έχει σχηματιστεί δικογραφία και διενεργείται Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) σε βάρος αστυνομικού. Πλην όμως, όπως προκύπτει από την απάντηση, αυτά αφορούν μόνο το γεγονός που συνέβη τις πρώτες ώρες της 5/6/13, σε σχέση με την παράνομη κράτηση της δικηγόρου Ηλέκτρας Κούτρα, και όχι τις αυθαίρετες «προσαγωγές» (με πολύωρο κάθε φορά κλείδωμα στο κρατητήριο του ΑΤ) τρανς ατόμων. Δεύτερον, η έγκληση της δικηγόρου Η. Κούτρα, δεν αφορά μόνο έναν αστυνομικό (αυτόν που την κλείδωσε στο κρατητήριο παρανόμως), αλλά όλους τους παριστάμενους αστυνομικούς που συνέδραμαν ψυχικά τον δράστη και που, κατά παράβαση της νομοθεσίας, δεν έπραξαν τα νόμιμα, ως όφειλαν.

Είναι πλέον κοινός τόπος η διεθνής κριτική στη χώρα μας για την έλλειψη ανεξαρτησίας των υπηρεσιών που επιλαμβάνονται στην πράξη τη διερεύνηση των καταγγελλομένων πράξεων και παραλείψεων αστυνομικών, αφού υπάγονται στο Υπουργείο προστασίας του Πολίτη, όπως και τα καταγγελλόμενα αστυνομικά όργανα. Διατυπώνουμε, λοιπόν, την ευχή να λειτουργήσει η υπόθεση αυτή ως έναυσμα για τα δημοκρατικά αντανακλαστικά αυτής της χώρας και την θέσπιση νομοθεσίας που να σέβεται τα Ευρωπαϊκά standards, καθώς και τις επιταγές των Συμβάσεων που επικαλείται ο κ. Δένδιας στην απάντησή του, ιδίως όπως τα τελευταία έχουν σμιλευθεί νομολογιακά από το ΕΔΔΑ. Παραθέτουμε σχετικά την Γνωμοδότηση του Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με τίτλο «Ανεξάρτητη και Αποτελεσματική Εξακρίβωση των Καταγγελιών Κατά της Αστυνομίας».
Τονίζουμε σχετικά, ότι ένα σύστημα καταγγελιών κατά της αστυνομίας θα πρέπει να είναι κατανοητό, ανοιχτό και προσβάσιμο και να δείχνει θετική στάση και κατανόηση για ζητήματα φύλου, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, πεποίθησης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, αναπηρίας και ηλικίας. Θα πρέπει να είναι αποτελεσματικό και κατάλληλα εφοδιασμένο και να συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας κουλτούρας φροντίδας στην παροχή των υπηρεσιών αστυνόμευσης.
Ένα ανεξάρτητο και αποτελεσματικό σύστημα καταγγελιών κατά της αστυνομίας είναι, πρώτα απ’ όλα, ένα στοιχείο ουσιώδους σημασίας για τη λειτουργία μιας δημοκρατικής και υπεύθυνης αστυνομικής υπηρεσίας.


Σε σχέση ακόμη με την απάντηση του κυρίου Δένδια:

  • Αναφέρεται ότι «υλοποιούνται προγράμματα εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης του προσωπικού στα θέματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσισμού και ξενοφοβίας». Σε αυτή την κατεύθυνση, θα μας ενδιέφερε να μάθουμε πότε και εάν έχουν υλοποιηθεί σχετικά προγράμματα που να σχετίζονται συγκεκριμένα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και κυρίως την ταυτότητα φύλου, καθώς επίσης σχετικά με την προστασία των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως επιβεβαιώνεται στο άρθρο 19 του σχετικού δεσμευτικού κειμένου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

  • Αναφέρεται ακόμη η Σύσταση Τμημάτων κατά της Ρατσιστικής Βίας, σύμφωνα με το Π.Δ. 132/2012. Πλην όμως, στο εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο πεδίο προστασίας από τη ρατσιστική βία ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ούτε η ταυτότητα φύλου. Απουσιάζουν επιδεικτικά, παρά τις επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις της Κοινωνίας των Πολιτών και παρά τις σχετικές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας έναντι της Ε.Ε. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητη η διεύρυνση του πεδίου προστασίας του Π.Δ. με τη σαφή συμπερίληψη του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου. Απαραίτητη, επίσης, είναι και η προστασία των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι αποτελούν επίσης ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα.

    Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) και η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «Πλειάδες» καλούν για μία ακόμη φορά τις αρμόδιες αρχές να αποδώσουν ευθύνες, τόσο για τις αυθαίρετες «προσαγωγές» (στην πράξη κρατήσεις) τρανς ατόμων, κατόπιν στοχοποίησης τους στα πλαίσια «αστυνομικών επιχειρησιακών δράσεων», όσο και για την αστυνομική αυθαιρεσία σε βάρος της δικηγόρου Ηλέκτρας Κούτρα, καθώς επίσης να σεβαστούν τις διεθνείς και ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της χώρας μας για την ανεξαρτησία της διερεύνησης, την καταπολέμηση του ρατσισμού και για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.

.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΏΝ (Σ.Υ.Δ.)
Ζαν Μωρεάς 17, Κουκάκι, Αθήνα, ΤΚ 11741

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – «ΠΛΕΙΑΔΕΣ»
Βουλγαροκτόνου 42, Αθήνα, ΤΚ 11472


ΣΗΜ.1*:
Υπενθυμίζουμε ότι, εκτός των ερωτήσεων στη Βουλή, το θέμα προκάλεσε την άμεση ενεργοποίηση σύσσωμης της Κοινωνίας των Πολιτών (βλέπετε σχετικά κοινή δημόσια δήλωση 13 οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα
http://www.amnesty.org.gr/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-2 και όλων των ΛΟΑΔ οργανώσεων http://hellenicaction.blogspot.gr/2013/06/lgbt.html), αντίδραση – δελτίο τύπου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης http://www.dsth.gr/web/guest/news/announcements?p_p_id=bs_news&p_p_action=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-2&p_p_col_pos=4&p_p_col_count=5&_bs_news_struts_action=%2Fext%2Fnews%2Fload&_bs_news_mainid=2121&_bs_news_loadaction=view&_bs_news_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fnews,  επείγουσα έκκληση του Διεθνούς Παρατηρητηρίου ΟMCT-FIDH: http://www.omct.org/human-rights-defenders/urgent-interventions/greece/2013/06/d22270/?prn=1, έως και δελτίο τύπου του lgbti Intergroup του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ (και σχετικές δηλώσεις Ευρωβουλευτών)